| |
“...La strada lunga di paure ormai compiuta, lui saliva all'aria della terra dietro ai passi di
Orfeo....... e poi più non vide lui che vaghe ombre toccava, lui che voleva parlare della luce...”
Nell'atmosfera impalpabile dell'attesa e della dolorosa e masochistica reminiscenza del passato
i due protagonisti rimangono nello stesso posto, incatenati dalla separazione, dalla distanza, dal
perdersi o dal non ritrovarsi.
Uno studio sulla resistenza, sul dolore, sulla mancanza.
"... Rrugëtimi i gjatë i frikërave tanshmë është kryer, Ai i ngjitet ajrit të tokës prapa hapave të
Orfeut ....... dhe pastaj më nuk pa ai që hijet e paqarta preku, ai që donte të fliste për dritë ... "
Në atmosferën e pakapshme të pritjes dhe të reminishencës së dhimbshme të së kaluarës,
dy protagonistët mbeten në të njëjtin vend, prangosur nga ndarja, nga distanca,
nga frika mos humbin ose nuk gjejnë njëri-tjetrin.
Një studim mbi durimin, dhimbjen, mallin.
|
|
Bashkia Durres 